The Queen of Rice Cakes: Een verhaal over honger, list en goddelijke interventie!

Diep in de geschiedenis van het Joseon-tijdperk, rond de 16e eeuw, bloeide Koreaanse volksliteratuur. Tussen de legendes van heldhaftige krijgers en slimme schaakspelers groeide een bijzondere verhaalvorm: sprookjes die de dagelijkse strijd van het gewone volk weerspiegelden. Eén van deze juwelen is “De Koningin van Rijstkoeken”.

Dit sprookje, doordrenkt met de realiteit van armoede en honger, vertelt het verhaal van een arme weduwe met twee dochters. De moeder worstelt om haar gezin te voeden. Rijst, het basisvoedsel, is schaars en duur. Op een dag besluit de oudste dochter, gedreven door wanhoop, naar de berg te gaan en de goden om hulp te smeken. Ze belooft hen rijstkoeken te bakken als ze haar familie van de honger zal verlossen.

Terwijl de dochter bidt, verschijnt voor haar een oude vrouw met een vriendelijk gezicht. De vrouw belooft de weduwe te helpen, maar stelt een curieuze voorwaarde: de oudste dochter moet drie dagen achtereen rijstkoeken bakken zonder ze ooit te proeven.

Aanvankelijk is de dochter enthousiast en vol energie. Ze werkt onvermoeid aan de rijstkoeken, gedreven door de hoop dat haar familie eindelijk zal worden gevoed. Naarmate de dagen vorderen echter, begint het verlangen naar een hapje van haar eigen creaties te groeien.

Op de derde dag, terwijl de geur van versgebakken rijstkoeken de lucht vult, kan de dochter de verleiding niet langer weerstaan. Ze neemt een klein hapje en geeft toe aan haar honger. Onmiddellijk verschijnt de oude vrouw opnieuw, teleurgesteld door de overtreding. De vrouw onthult zich als de godin van de rijstvelden en verklaart dat de belofte nu gebroken is.

De dochter keert met lege handen terug naar huis. Haar moeder en jongere zus zijn wanhopig. Ze begrijpen niet waarom hun oudste dochter zonder resultaat is teruggekeerd. In een laatste poging om hun lot te keren, besluit de jongere dochter zelf het pad naar de berg te beklimmen.

Zij volgt dezelfde procedure: drie dagen rijstkoeken bakken zonder ze te proeven. Haar motivatie echter komt voort uit mededogen en liefde voor haar familie. Ze denkt niet aan zichzelf, maar concentreert zich op het geluk van anderen.

Op de derde dag is de geur van de rijstkoeken overweldigend. De jongere dochter kijkt naar de warme koeken en voelt een intense wens om er een te proeven. Maar dan bedenkt ze haar moeder en zus. Hun honger is veel groter dan haar eigen verlangen.

De godin verschijnt opnieuw, maar dit keer met een glimlach op haar gezicht. Ze heeft de zelfopoffering van de jongere dochter gezien en beloont haar met een overvloed aan rijst. De weduwe en haar dochters keren naar huis terug met volle manden rijst, dankbaar voor de goddelijke gunst.

“De Koningin van Rijstkoeken” is meer dan alleen een verhaal over honger en overlevingsdrang. Het biedt ook een dieper inzicht in Koreaanse waarden:

Door de metafoor van rijstkoeken wordt een diepgaand thema uitgelicht: de relatie tussen menselijke inspanning en goddelijke gunst. De beloning komt niet zonder slag of stoot, maar vereist opoffering en toewijding.

Het verhaal laat zien dat ware rijkdom niet alleen bestaat uit materiële zaken, maar ook uit de liefde en steun van familie en gemeenschap. Het is een boodschap die ook vandaag de dag nog steeds relevant is. “De Koningin van Rijstkoeken” doet meer dan alleen vermaken; het nodigt ons uit om na te denken over onze eigen waarden en prioriteiten.